13 Δεκεμβρίου, 2ο Διεθνές Συνέδριο - «Οι συνέπειες της κρίσης στην πρόσβαση στα φάρμακα: H κοινωνία απαιτεί δίκαιες λύσεις»

2013-12-13 13:23

Στις μέρες μας δεν χρειάζεται να είναι κανείς μέσα στο χώρο της Υγείας –είτε με την «ιδιότητα» του Ασθενή, είτε του Συλλόγου Ασθενών, είτε του Φροντιστή, είτε του Συγγενή Ασθενούς, είτε του Επαγγελματία Υγείας, είτε του Νομοθέτη–, για να γνωρίζει ποια είναι η παρούσα κατάσταση στον εν λόγω τομέα.

Αυτό, όμως, που ίσως μερικοί παραβλέπουμε είναι πως τα προβλήματα δεν είναι σημερινά, αλλά δυσκολίες χρόνων, οι οποίες, λόγω της τρέχουσας οικονομικής πραγ-ματικότητας, γίνανε πολύ σοβαρότερες. Γι’ αυτό και άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης που βιώνουν την ίδια κρίση με την Ελλάδα, όπως η Πορτογαλία για παράδειγμα, μιας και στο παρελθόν είχαν ένα «υγιές» Σύστημα Υγείας, σήμερα δεν αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις με τη χώρα μας.

Όσοι, λοιπόν, παρευρεθήκαμε στο 2ο Διεθνές Συνέδριο για τις Συνέπειες της κρίσης στην Πρόσβαση στα Φάρμακα, που πραγματοποιήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου στο Γραφείο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα, ακούσαμε από τους εξαίρετους ομιλητές –Ιατροί, εκπρόσωποι Οργανισμών, κ.ά.– που συμμετείχαν σε αυτό πολύ συγκεκριμένα στοιχεία τα οποία αποτυπώνουν με τον πιο απλό, και ταυτόχρονα ξεκάθαρο τρόπο τι συμβαίνει αυτήν τη στιγμή στην Ελλάδα. Από αυτά, αξίζει κυρίως να αναφέρουμε τα ακόλουθα:

1. Ο φαινότυπος (προφίλ) του ανασφάλιστου πολίτη σήμερα έχει διαμορφωθεί ως εξής:

• 37χρονη άνεργη γυναίκα, με 2 παιδιά και άντρα ανασφάλιστο ή υποαπασχολούμενο που πάσχει από παχυσαρκία, και συνεπώς και από άλλα προβλήματα υγείας, 

• 67χρονος πρώην επιχειρηματίας, ανασφάλιστος και υποαπασχολούμενος που πάσχει από στεφανιαία νόσο.

3. Παράλληλα με τη δυσκολία στην Πρόσβαση στα φάρμακα, παρατηρείται και Υπερσυνταγογράφηση. Γι’ αυτό και διατυπώνεται η άποψη πως οι γιατροί θα πρέπει να γνωρίζουν ό,τι σκευάσματα κυκλοφορούν στην αγορά, για να συνταγογραφούν μονάχα τα άκρως απαραίτητα.

4. Συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες δεν έχουν πρόσβαση στα φάρμακα. Ειδικότερα, αυτήν τη στιγμή, 2.000 συνάνθρωποί μας περιμένουν να συμμετάσχουν σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης. Οσο, λοιπόν, καθυστερεί η απορρόφηση αυτής της λίστας, tόσο καθυστερεί και η επαντένταξη των ατόμων αυτών στην Κοινωνία.

5. Τρία εκατομμύρια ανασφάλιστοι Ελληνες καταφεύγουν στις πολυκλινικές και στα πολυιατρεία των Γιατρών του Κόσμου, με κύρια ανάγκη τον παιδικό εμβολιασμό, κάτι που σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη είτε παρέχεται δωρεάν από το κράτος είτε έχει πολύ χαμηλό κόστος.

6. Στην επαρχία παρατηρούνται σημαντικές ελλείψεις σε συγκεκριμένες ειδικότητες στα δημόσια Ιατρικά Κέντρα. Για παράδειγμα, στην Πάρο δεν υπάρχει Παιδίατρος σε δημόσιο φορέα.

Όλα αυτά καταδεικνύουν ότι είναι άκρως απαραίτητο η Πολιτεία να προχωρήσει άμεσα σε νομοθετικές αλλαγές για την προστασία των ανασφάλιστων και των ευπαθών ομάδων, αλλά και ότι και οι πολίτες καθώς και όσοι εμπλέκονται με τον τομέα της Υγείας θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, ώστε να συμβάλουμε όλοι στην εξυγίανση της «Υγείας».

Σύνταξη: Ελίνα Μιαούλη

Πηγή: Επικοινωνώντας τη Σπανιότητα

Πίσω